Wracamy samochodem do domu i zatrzymujemy się na czerwonym świetle, patrzę przez okno, na przeciwko jest kiosk "Ruchu" ,oglądam więc wystawę dla zabicia czasu. W oknie wystawy widzę laleczkę w stylowym ubranku, myślę " super ta laleczka, chciałabym taką mieć, ubierać w kiecki z minionej epoki". Odzywa się moja połówka "patrzysz na laleczki?". To się nazywa czytanie w myślach , albo jak kto woli porozumienie dusz, zdarza mi się to nader często. Wczoraj moja połóweczka wraca z zakupów i przynosi mi laleczkę, ostatnią jaką otrzymałam  to lata dzieciństwa i jakoś nie pałałam sentymentem do tego typu prezentów a w tym momencie ucieszyłam się bardzo,no cóż chyba dziecinnieję albo coś bardziej nieokreślonego dzieje się w mojej starej głowie. Mam ją , stoi na komodzie i cieszy oko. Nazywa się Madam Bovary, tak na razie bo z czasem otrzyma imię.

Laleczka rozpoczęła serię dam z minionych epok, mają pojawić się inne, bohaterki znanych romansów jak Dama Kameliowa czy Anna Karenina.Do lalek dołączona jest gazetka z informacjami i zdjęciami lalek i ich strojów, lalek naszych babć.To najbardziej mnie interesuje.

A to lalka z dzieciństwa mojej córci, jedyna jaka się uchowała, oczywiście oprócz lalki Barbi która z całym wyposażeniem spakowana w walizce czeka na następczynię.

Kolorowe jarmarki, objazdowa muzyka, kramy z różnościami , wesołe miasteczko i karuzela , kto tego nie lubił. Jako dziecko zawsze uwielbiałam takie miejsca, wracałam obładowana kramarzową biżuterią z wiatraczkiem w ręku, diabołkiem z gumy który po naduszeniu pokazywał czerwony język, koniecznie jojo na gumce. A karuzela? najlepiej jak dopuszczona zostałam do tej co wysoko i na łańcuchach. Mniejsze też miały swój urok, zwłaszcza jak można było dopchać się do konika, który był zawsze mocno oblegany. Wspaniałe zapachy dzieciństwa, bez komputera i telewizji, takie to mieliśmy rozrywki. I tak mnie na sentymenty wzięło jak odnalazłam wzór koników z karuzeli, znalazły się na mojej liście do wyszycia, może choć jeden.

Wzór koników z karuzeli - piękne są jak marzenia dziecka.

Ukończyłam elfika i postanowiłam go oprawić po swojemu tj. w gałgankową ramkę, jestem bardzo zadowolona z efektu, może na zdjęciu tego nie widać ale obrazek bardzo ładnie się prezentuje i urozmaica galerię na ścianie. Ramkę można oczywiście dowolnie dekorować , ja dodałam tylko koronkę koloru ciemnego ecrii, ponieważ elfik jest wyszyty na aidzie ecrii i płócienko na ramce też jest takiego koloru. Troszkę zmodyfikowałam oryginał, dałam troszkę inne koraliki, wykorzystałam te które już posiadałam.

Jak zrobiłam gałgankową ramkę.

Potrzebne materiały;

1)gruby karton np.3mm ( wycinamy z niego ramkę tzn, prostokąt na którym umieścimy właściwy obrazek )

2)materiał do oklejenia ramki ( użyłam w tym celu płótna )

3)cienki karton ( wycinamy prostokąt wielkości obrazka)

4)ocieplinka wielkości kartonu pod obrazek, naklejamy na cienki karton

5) obrazek

6)klej ( ja używam kleju uniwersalnego - magiczny XXL, do kupienia w sklepie papierniczym, nie pozostawia plam, jest mocny i nadaje się do klejenia materiału, papieru oraz pasmanterii np.w decu.

Naklejona na karton  ocieplinka, na nią kładziemy obrazek i zakładamy zapasy, przyklejając klejem, przyczepiamy spinacze do bielizny i czekamy aż klej przyklei materiał do papieru.

Gruby karton oklejamy płótnem tak jak powyżej. Obrazek przyklejamy do ramki, z tyłu ramki doklejamy pętelkę z nici wzmacniając kawałeczkiem płócienka na zawieszkę. Rameczkę możemy jeszcze dowolnie udekorować.

W ten sposób nie musimy oprawiać obrazka w drewniane ramy.

Parę chwil mnie nie było, przetrwałam gości, odwiedziłam swoją mamę ,wróciłam i chciałam podziękować za przemiłe wpisy które zastałam po swoim powrocie.

Dama w fioletowych rękawiczkach i w kapeluszu, wyszyłam jakieś trzy lata temu , długo leżała na dnie w szafie aż ją oprawiłam stosunkowo niedawno, wisi w poczesnym miejscu.  Wzór z naszej polskiej gazety , jak odnajdę to wpiszę z jakiej bo już nie pamiętam. Wyszyta na białej aidzie DMC nr 14.

Ale się dzisiaj narobiłam , decupiłam cały dzień, między innymi zrobiłam garść biżuterii, tu nie ma się czego śmiać , zazwyczaj decu idzie mi bardzo powoli a dzisiaj dostałam przyspieszenia. Dowiedziałam się że moi teściowie wybierają się do mnie w odwiedziny, dopalacz nie z tej ziemi. Pomyślałam - moje plany robótkowe wezmą w łeb a tak nie może być, mam zobowiązania, muszę zrobić prezenty.Wszystko gotowe, cały stół po pierwszym lakierowaniu, czekam na gości a lakierować będę w między czasie , lub jak kto woli między garami. Zrobi się , przeżyjemy i zrobimy wszystko na czas.

A teraz dobrej nocki życzę wszystkim nocnym Markom, którzy jeszcze krążą między blogami . Pa!

Inspiracje sieciowe

 Jaśminowy kapelusz

 Fiołkowy kapelusz

Różanojaśminowy kapelusz

Można się ze mną nie zgadzać co do tego co na tych kapeluszach jest ale ja sobie tak wyobraziłam i dostały nazwę jaka mi się spodobała.

Przyszedł czas kwitnięcia jaśminu, zapach jest oszałamiający. Jako Jasmin powinnam posiadać swojego duszka i zapragnęłam takiego wyszyć. Moim zdaniem wzór jest  delikatny i subtelny jak same kwiaty jaśminu.

Wyszywam na aidzie nr 18 DMC koloru ecri oczywiście nićmi DMC i wychodzi pięknie, już mi zostało niewiele, jeszcze dojdą koraliki,backstitch i oprawa obrazka.

Jest jeszcze jeden wzór elfa jaśminu, niestety wzór mam nie kompletny, może i jego bym wyszyła, ten jest dla odmiany w bardzo radosnym klimacie. Może znajdzie się dobra duszyczka i podzieli się ze mną wzorem?

Powoli i konsekwentnie realizuję plany urlopowe. Skoro urlop mam nadany z góry i nie planowany, wyjechać nigdzie nie mogę to przynajmniej spełniam się w domu. Uszyłam narzutę na kanapę, czekolada u mnie w tym sezonie króluje. Co ciekawe nigdy nie lubiłam brązu ani zieleni, a właśnie takowe kolory u mnie w domu ostatnio przeważają. Kanapa niedokończona, brakuje poduszek i szatki na kanapkę ,mam ochotę na uszycie z lnu w kolorze ecrii ale odpowiedni materiał muszę dopiero poszukać. Podusie  wyszyję powoli i kanapa się przemieni.Oj lubię się na niej polenić.